Για την περιουσία της Μονής Ξενιάς

Ο κ. Στέργιος Μαρίνος, κάτοικος Αθηνών, με την παρακάτω επιστολή του απαντάει σε άρθρο του Κώστα Γκουντάρα, αναφέροντας τα εξής:

«Φίλε Κώστα,

Διάβασα τα γραφόμενά σου « Καταπάτηση Περιουσίας της Μονής Ξενιάς» στο «Λαό του Αλμυρού». Με ενόχλησαν, με προβλημάτισαν τα αναφερόμενά σου σχετικά με την Μοναστηριακή περιουσία των άνω και κάτω Μονής Ξενιάς.

Συγκεκριμένα περιγράφεις αναφορά του 1900 όπου οι γκέκηδες και οι Τούρκοι, οι ληστές και οι αντάρτες με λεηλασίες και αρπαγές της Μονής Ξενιάς, όπως από καιρού εις καιρόν και οι κάτοικοι Σούρπης καταπάτησαν τους αγρούς ή τα δάση της Μονής.

Αναφέρεσαι σε φιρμάνι των σουλτάνων Μουσταφά και Μαχμούτ και καταλήγεις: «Επομένως βλέπουμε ότι η εισβολή των κατοίκων Σούρπης δεν είναι καινούργια, ανέκαθεν αυτοί με ιεροσυλία προσπαθούσαν να καταλάβουν ipso jure(αυτοδικαίως) τα μοναστηριακά κτήματα αλλά αποκρούονταν και από τους αφορισμούς των πατριαρχών Κων/πολεως και των Τούρκων υπαλλήλων…..».

Αναφέρονται χιλιάδες στρέμματα που ανήκουν στην Μονή Ξενιάς. Η άποψή μου, φίλε Κώστα, είναι ότι κάνεις μια επιδερμική εξιστόρηση ενός σοβαρού και μεγάλου θέματος που εκθέτει – μειώνει το ρόλο της Μονής Ξενιάς και τους κατοίκους Σούρπης, αναφέροντας ότι με ιεροσυλία κατέλαβαν τα μοναστηριακά κτήματα.

Τι πιο δίκαιο και σωστό όταν και ιστορικά είναι αποδεδειγμένο και μάλιστα είναι και απαίτηση της κοινής λογικής, αντί να αναφέρεσαι γενικά με ατεκμηρίωτους χαρακτηρισμούς να μην ερευνάς: 1) Πώς και με τι τρόπο απέκτησαν οι Μονές Ξενιάς την ιδιοκτησία των χιλιάδων στρεμμάτων και 2) Πώς και γιατί οι κάτοικοι Σούρπης καταπάτησαν την ιδιοκτησία την Μοναστηριακή ως ιερόσυλοι;

Aπλά και ουσιαστικά ερωτήματα που πρέπει να απαντά ο όποιος ασχολείται με την ιστορία και την πορεία των θεσμών και του λαού.

Φιλικά Στέργιος